Beer Klaasse

Op zijn 14de (1958) werd  Beer door een oom meegenomen naar het Kurhaus waar "Art Blakey and the Jazzmessengers" speelden en Beer was verkocht mede door de explosieve drumsolo's van Blakey. De Rock and Roll bestond sinds 1954 maar daar was Beer toen te jong voor, maar door Blakey kwam zijn interresse voor muziek. Niet alleen Blakey maar ook Coltrane en b.v. Charley Parker. Drummen zoals Blakey, dat wilde Beer ook dus hij kocht drumstokken en elk singeltje wat hij te pakken kreeg probeerde hij de solo's na te spelen.  Eerst op zelfgemaakte trommels (Hij kocht kleine haringtonnen op Scheveningen en varkensblaas bij de slager die hij dan nat over die tonnen heen spande en na het drogen had je dus een zeer sterk naar vis en urine ruikend trommeltje wat best wel goed klonk). Op zijn 17de kocht Beer zijn eerste drumstel (een Trowa bij Bas van de Rest in het Westeinde). Hierna kwam Beer terecht in het "Fred Verdoorn Kwartet", een jazzbandje wat hoofdzakelijk jazzconcoursen afliep. Door dat Beer veel met drumsolo's bezig was wat eigenlijk in de Beat niet of nauwelijks voorkwam werd Beer daar plaatselijk redelijk bekend door. Als Beer b.v. in "de Marathon" kwam moest hij dikwijls een solo geven en op een gegeven moment werd hij door een nachtclubband met maandcontracten in Duitsland (The Defenders), gevraagd. En zo heeft Beer van september t/m december 1965 in verschillende clubs in Duitsland gespeeld. In januari 1966 kwam hij terug en omdat Beer de jongens van de net opgerichtte Kick goed kende kwam hij daar in terecht. Ongeveer 3 maanden later werd Beer door Hugo Gordijn gevraagd voor Group 1850.

THE KICK

Eind 1967 had zich in de beatstad Den Haag een opzienbarende nieuwkomer gevoegd: The Kick. Gepousseerd door het toenmalige bekende Haags 'fenomeen'Lagor waard. In het beatcentrum 'De Drie Stoepen"genoten de zeer langharige Kicks een geweldige populariteit. Vast onderdeel van de show was de act van slaggitarist Hansje Éastwood'Oosterhout die een gitaar kapot sloeg en het drumstel te lijf ging. Het publiek raakte voortdurend in extase en bestormde het toneel.

Het laatste optreden tijdens de Haagse Beatnach deed in veel opzichten denken aan die tijd. Oosterhout vertoonde ongecontroleerd gedrag, kreeg bijna zijn eigen gitaar op zijn hoofd, viel zijn eigen roaddie aan en viel vervolgens van het podium, wat leidde tot compliceerde beenbreuken. Een paar jaar later is hij op een te jonge leeftijd overleden.
Bezetting tijdens de Haags Beatnach: John Bakker (zang), Henk Jansen (gitaar), Hans Oosterhout (gitaar), Felix Bastiaans (bas).

 

 

   

Hitweek                                                                                                 Henk Jantzen.

Optreden van The Kick.

 

The Kick tijdens de Beatnach,1980. Mariska Veres en Klaas van der Wal (Shocking Blue) overhandigen Hans van Oosterhout (producer van o.a. Supersister), die op de Beatnach van het podium viel en zijn been brak, het eerste exemplaar van de Beatnach-LP in het Rode Kruisziekenhuis aan de Sportlaan

Subterraneans.

Subterraneans is een folk- en bluesduo uit 1967. De duo ontstaat nadat het Haagse Kick uit elkaar valt.Beide heren trekken musicerend door de grote steden van Europa. Bovendien wordt er een album gemaakt: "Down to earth". Hierop wordt het duo bijgestaan door: Robby de Rijke: bas Beer Klaasse: drums Brian Ura: bongo Fred Haayen: wasboard

SLEEPY JOHN BAKER (John Bakker): zang, harmonica  DOWNY BOY JASON (Henk Jantse): gitaar

   

 

 

Hoes van de single die nooit is uitgebracht.                                                                          Klik op artikel voor pop-up.

Group 1850 (1966 - 1976)

Eén van Nederlands eerste psychedelische groepen, die eind jaren zestig twee LP's maakt die voor Hollandse begrippen goed verkopen. Group 1850 was ook één van de eerste bands die de LP als op zichzelf staand medium gebruikte. De muziek is niet zoals bij veel tijdgenoten gebaseerd op Engelse beat, maar haalt de inspiratie eerder bij Amerikaanse psychedelische en experimentele groepen als Frank Zappa & The Mothers Of Invention, Westcoast Pop Art Experimental Band en The Electric Prunes. In het werk van Group 1850 kom je van alles tegen: overstuurde gitaren, experimenten met vreemde klanken, meerstemmige zang, snel wisselende ritmes, tapeloops en andere trucs met bandrecorders (stemmen op verschillende snelheden), gregoriaans aandoende koren en zang, blazers enzovoorts. De teksten komen voort uit een door de flower power aangewakkerde belangstelling voor mystiek en het idee dat alles kan. De nodige geestverruimende middelen worden gebruikt bij het componeren en uitvoeren van de muziek. Peter Sjardins problemen met de psychedelische lekkernijen zijn mede verantwoordelijk voor het feit dat de groep regelmatig uit elkaar viel of tijdelijk op non-actief stond. Na 1974 is Group 1850 meer een project rond Peter Sjardin dan een vaste band. Group 1850 is dan eigenlijk al lang over het hoogtepunt heen en na 1976 wordt niets meer geproduceerd onder die naam.

1966
 

Group 1850 (soms ook gespeld als Groep 1850) komt voort uit de Haagse band Klits (een inkorting van klitoris). Aanvankelijk verandert alleen de bandnaam, maar met de komst van Ruud van Buuren, Daniël van Bergen en Beer Klaasse en in het begin nog even Rob de Rijke (bas en fluit) en onder leiding van Peter Sjardin krijgt Groep 1850 zijn eigen vorm. Bij het eerste optreden in maart in het Scheveningse Casino trapt Peter Sjardin zijn orgel in elkaar. Dat doet veel stof opwaaien in de Haagse media, zodat de band meteen naam maakt als woeste underground-band. Voor Paul Ackets Yep label neemt de groep de single Misty Night op.
 
1967
 
Mede door de bijzondere livereputatie wordt er veel opgetreden, ook in het voorprogramma van gevestigde buitenlandse acts als The Troggs, The Kinks, The Rolling Stones en hoogtepunt voor de leden zelf als opwarmer voor Frank Zappa & The Mothers Of Invention in het Amsterdamse Concertgebouw op 24 september. Inmiddels heeft het viertal een langlopend contract met Philips afgeloten. Voor die maatschappij worden de singles I Know (La Penseé) en Mother No-head opgenomen. Het laatste nummer is een vrije bewerking van Vader Jacob, met onder andere vocalen van de producer uit die tijd Hans van Hemert en Het Urker Mannenkoor, de single wordt eind van het jaar een bescheiden hit.

1968
 

De groep speelt mee in de in Amsterdam opgenomen Italiaanse maffiafilm Amore Matto Amore. De single Zero brengt het niet verder dan de tipparade. Met de release van Agemo's Trip To Mother Earth vestigt de groep haar naam. Voor de teksten is samengewerkt met dichter Hans Wesseling die ook een aantal teksten voordraagt. Het is Nederlands eerste concept-elpee. Met name het ruim dertien minuten durende nummer I Put My Hand On Your Shoulder is voor die tijd behoorlijk experimenteel en zit vol met ongebruikelijke ideeën. De plaat verkoopt erg goed. Aan het einde van het jaar komt het tot een breuk in de band, Klaasse, Van Buuren en Van Bergen herformeren samen met zanger Jack Eckhardt de formatie Boots en Sjardin vertrekt naar Amsterdam. De single We Love Life is nog wel in de originele bezetting opgenomen maar haalt de Top 40 niet.

     

    

   

   

   

 

 

 

play Film met Group 1850, Mother No Head.

 

   

 

 

  

 

 

 

 

 

LP met de singles erop, uitgebracht in 2012 door Pseudonym Records.

The Boots

In 1968 werd de groep The Boots opgericht doo Rainer Bleck, Jaques Eckhardt, Kid Ettinger, Uly Grun en Heinz Hoffman. van origine een Duitse groep, die daar ook enkele hits scoorden. In 1969 stopte de Duitse kern en richtte Jaques Eckhardt met leden van Group 1850, o.a. Beer Klaasse, een nieuwe Boots op.

1970 - 1971
 

Q65 keert terug in de oude bezetting, zonder Jay Baar die dan met Boudewijn de Groot in een commune te Dwingelo zit. Nieuwe drummer is Beer Klaasse (ex-Groep 1850). Bij Negram krijgen ze een contract voor twee lp's en vier singles. Hun stijl is in al die jaren hetzelfde gebleven maar de band is muzikaal enorm vooruitgegaan en klinkt veel melodieuzer. Eind maart verschijnt de eerste single Don't Let Me Fall. Langspeler Afghanistan komt in oktober uit. Een kant studiowerk en een live-kant met de rock-'n-roll medley opgenomen in Sarasani op Texel. Met de single Sexy Legs staat de groep twee weken in de Top 40. Ter promotie van de lp en de single geeft de band een vijftien minuten durend optreden in het televisieprogramma Midweek.

   

   

   

 

1971
 

In januari wordt Love Is Such A Good Thing uitgebracht, een rhythm & bluesnummer met een hoofdrol voor zanger Bieler. Bij een voetbalwedstrijd breekt Frank Nuyens zijn been. Joop Roelofs neemt alle gitaarpartijen van hem over. Het tweede album voor Negram wordt We're Gonna Make It, een soort verzamelaar met singlekantjes aangevuld met restmateriaal. De laatste single voor Negram is I Just Can't Wait. De band verhuist naar Polydor. Fighting Is Easy is daar hun eerste single. Na onenigheid binnen de band stapt zanger Bieler op. Hij wordt vervangen door John Frederiksz (ex-George Cash). .

  

 
1972
 
De oude naam wordt veranderd in Kjoe. Door de nieuwe zanger krijgt de muziek weer nieuwe impulsen en Vink, Klaasse, Roelofs en Frederikzs gaan enthousiast de studio in. Hun nieuwe plaat moet een hit worden. Hoonana wordt gereleased in april maar bereikt ondanks een komisch optreden op tv geen enkele hitnotering. Hierna wordt niets meer uitgebracht. De Kjoe blijft optreden in verschillende bezettingen en als Johnny Frederikzs opstapt evolueren ze tot de instrumentale symfonische rockgroep Finch.

 

John Frederiksz, Peter Vink, Joop Roelofs en Beer Klaasse.

Musicians Union Band (1971 - 1973)

Musicians Union Band is een gelegenheidsproject van Nederlandse en Britse muzikanten met leden uit The Motions, Sandy Coast, Group 1850, Tee Set, Golden Earring, Earth & Fire, Q65 en Supersister die op initatief van Ray Fenwick en Hans Vermeulen op een dubbelalbum eigen materiaal afwisselen met covers van hun favoriete nummers. Het resultaat is een Amerikaanse klinkende plaat met invloeden uit blues, funk, gospel en country.

Finch

1974
 

Nadat de heropgerichte Q65 begin van het jaar uit elkaar is gevallen, besluiten gitarist Joop van Nimwegen en bassist Peter Vink samen met drummer Beer Klaasse een nieuwe band te beginnen. Een toetsenman wordt gevonden in uit de Swinging Soul Machine afkomstige Paul Vink. In de kelder van het Haagse jongerencentrum Paard van Troje wordt gedurende ruim een jaar geschaafd aan een eigen geluid. Aangezien men geen geschikte zanger vindt, wordt van de nood een deugd gemaakt en besluit men zich te profileren als instrumentale groep. Paul Vink (naar Livin’ Blues) is dan al vervangen door conservatoriumstudent Cleem Determeijer.
 
1975
 
Samen met Roy Beltman, huisproducer van platenmaatschappij Negram, voltooit de band in drie dagen de debuut-LP Glory Of The Inner Force, die in april verschijnt en door de pers goed wordt ontvangen. De niet op de plaat voorkomende single Colossus doet niets; wel treedt de formatie regelmatig op en laat bij de bezoekers dan een diepe indruk achter. Dat Finch niet zomaar een Hollands bandje is, blijkt als het Atlantic-label het album in september in Amerika uitbrengt. De LP krijgt onder meer in het vakblad Billboard een gunstige kritiek.
 
1976
 
Als eind maart de tweede plaat Beyond Expression uitkomt is er al veel meer belangstelling voor het kwartet. Het album is wederom geproduceerd door Roy Beltman, maar deze keer is er bijna een maand voor de opnamen uitgetrokken, waarna de voor zijn studie kiezende Determeijer wordt opgevolgd door de uit Purple Haze afkomstige Ad Wammes. Bij radio Veronica verkiest men Beyond Expression tot Elpee van de Week, hetgeen de groep een goed gevulde concertagenda oplevert. In Amerika besluit men Beyond Expression niet uit te brengen, na tegenvallende verkoopresultaten van het debuutalbum.

 

1974: Paul Vink, Joop van Nimwegen, Peter Vink, Beer Klaase                       1975: Cleem Determeijer, Beer Klaase, Peter Vink, Joop van Nimwegen

 

 Finch 1976: Ad Wammes, Peter Vink, Beer Klaase, Joop van Nimwegen 

   

   
 

1984 - 1987
 
De Q65 is alweer terug, nu met oud-gediende Beer Klaasse op drums naast Vink, Roelofs, van Nimwegen en Bieler. Dit jaar beginnen overal in Nederland de grote Back To The Sixties-festivals populair te worden. Groepen als Shocking Blue, After Tea, Tee Set, the Shoes en the Golden Haigs worden opnieuw geformeerd en gaan weer optreden op hun vroegere hitstatus. Op 24 november geeft Q65 een uiterst geslaagd optreden tijdens het Back To The Sixties-festival in Den Bosch. Regelmatig treden ze weer op tot april 1987. Hierna ontbindt Bieler de Q65.

 

   

Goud van Oud in Rosmalen, 1984.                                                                                                  Paasrock, 1987.

 

Q65 in de Sater Leidschendam, 1986.

 

Rijnhal,1986.                                                                                             Paasrock, 1987.

 

Fotosessie tijdens het Goud van Oud in Rosmalen, 1987. 

 

Het optreden in Rosmalen dat uitgezonden werd op de tv, 1987.

   

Bij zijn afscheid bij DeltaHage/Digiprint , 23 januari 2009, had men een drumstel neergezet en kregen de collega's na 20 jaar eindelijk een demonstratie van Beer Klaasse zijn drumtalent.

Remco Klaasse in 1976, later drummer bij Veralin.